سبک های زوجی و شفقت خود به عنوان پیش بین های رضایت زناشویی

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی سبک های زوجی و شفقت خود به عنوان پیش بین های رضایت زناشویی بود. جامعه ی این پژوهش شامل کلیه زوجین دارای فرزند دوره اول متوسطه در شهر تهران بود، که از میان آنها 260 زوج (130 زن و مرد) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای  انتخاب شدند، شرکت کننده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی (enrich)، مقیاس شفقت-خود (scs) و پرسشنامه ابعاد ارتباطی (rdi) را تکمیل نمودند. روش های آماری استفاده شده برای تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری بودند. نتایج نشان داد که بین شش خرده مقیاس شفقت خود و سبک های زوجی (مستقل و سنتی) با رضایت زناشویی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که چهار خرده مقیاس شفقت خود (مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، اشتراکات انسانی و ذهن آگاهی) و سبک های زوجی (مستقل و سنتی) می توانند رضایت زناشویی را پیش بینی کنند. بر اساس این یافته ها، می توان نتیجه گرفت که شفقت خود و سبک های زوجی در رضایت زناشویی تأثیر دارند.